حاشیه نشین

اینترنت دشمن کتاب؟؟؟؟؟

۳۱ فروردين ۹۵ / ۱۸:۳۰

دو سه تا کتاب نسبتاً خوب چند وقتیه در دسترسم قرارگرفته و از عید شایدم قبل اون میخوام بخونمشون ولی جز چند صفحه از یکیشون نتونستم چیزی بخونم که اونم الان چیز زیادی ازش یادم نیست!

حالا اگه رمان و داستان بود شب رو به صبح نرسونده چسبیده بودم به کتاب و کلشو خونده بودم البته خب یه فرق اساسی بین رمان و کتابهای دیگه وجود داره اونم اینه که رمان خیلی نیاز به گذاشتن زمان و فکر کردن نداره و مثل یه سریال میمونه که میخوای ببینی آخرش چی میشه،نمیدونم چه حکمتیه هر چقدر محتوای کتاب بهتر رغبت آدم به خوندش کمتر! البته ناگفته نمونه محتوای خوب و باید در قالب خوب هم ریخت!

هر چقدر فکر میکنم میبینم به جز تنبلی خودم و شاید چیزهای دیگه، نمیتونم از نقش این اینترنت...... در بی رغبتیم به خوندن کتاب بگذرم.

اینترنتی که با سرعت،تنوع موضوعات و رنگهاش اجازه تمرکز،آرامش،تفکر و ایستادن رو به آدم نمیده!

خیلی وقته که هر سایت یا وبی میرم دیگه نمیتونم متن های طولانی رو بخونم و بیشتر به سمت متن های کوتاه و موجز میرم و وقتی میخوام اخبار و چک کنم بیشتر به همون تیترهاش اکتفا میکنم و تمایلی به خوندن شرح و جزییاتش ندارم جزییاتی که میتونه خیلی مهم تر از تیتر باشه!

حالا فکر کنید به اینستاگرام، تلگرام و شبکه های اجتماعی دیگه !کانال هایی که بیشتر توشون عکس و پوستر و غیره است و ما رو به این سمت متمایل میکنه که در چند ثانیه و با کمترین تمرکز کل مطلب و محتوا رو در یک عکس یا پوستر دریافت کنیم!

به نظر شما دیگه حالی برا آدم میمونه که چند ساعت یا حتی چند روز وقتش و بذاره برا خوندن یک کتاب! اونم کتابی که هر جملش پر از مفهومه و کلی باید روش فکر کرد!

حاشیه نشین ۳ نظر ۰ لایک:)

خویشاوندان

۳ فروردين ۹۵ / ۱۸:۱۰

أَیُّهَا النّاسُ إِنَّهُ لاَیَسْتَغْنِی الرَّجُلُ ـ و إِنْ کَانَ ذَا مَال ـ عَنْ عِتْرَتِهِ، وَ دِفَاعِهِمْ عَنْهُ بِأَیْدِیهِمْ وَ أَلسِنَتِهِمْ وَ هُمْ أَعْظَمُ النَّاسِ حَیْطَةً مِنْ وَرَائِهِ وَ أَلَمُّهُمْ لِشَعَثِهِ وَ أَعْطَفُهُمْ عَلَیْهِ عِنْدَ نَازِلَة إِذا نَزَلَتْ بِهِ. وَ لِسَانُ الصِّدْقِ یَجْعَلُهُ اللهُ لِلْمَرْءِ فی النَّاسِ خَیْرٌ لَهُ مِنَ المَالِ یَرِثُهُ غَیْرُهُ.

و منها: أَلاَ لاَیَعْدِلَنَّ أَحَدُکُمْ عَنِ الْقَرَابَةِ یَرَى بِهَا الْخَصَاصَةَ أَنْ یَسُدَّهَا بِالَّذِی لایَزِیدُهُ إِنْ أَمْسَکَهُ وَ لاَیَنْقُصُهُ إِنْ أَهْلَکَهُ; وَ مَنْ یَقْبِضْ یَدَهُ عَنْ عَشِیرَتِهِ، فَإِنَّمَا تُقْبَضُ مِنْهُ عَنْهُمْ یَدٌ وَاحِدَةٌ وَ تُقْبَضُ مِنْهُمْ عَنْهُ أَیْد کَثِیرَةٌ، وَ مَنْ تَلِنْ حَاشِیَتُهُ یَسْتَدِمْ مِنْ قَوْمِهِ الْمَوَدَّةَ.

اى مردم! انسان، هر چند ثروتمند باشد، از اقوام و بستگان خود، بى نیاز نیست که از وى، با دست و زبان دفاع کنند. آنها در واقع، بزرگ ترین گروهى هستند که از او پشتیبانى مى کنند و پریشانى و مشکلات را از میان مى برند و به هنگام بروز حوادثِ سخت، نسبت به او، از همه، مهربان ترند و نام نیکى که خداوند (در سایه نیکوکارى و محبّت) به انسان عطا مى کند، از ثروتى که به هر حال، براى دیگران به ارث مى گذارد بهتر است، (که این، ثروتى است معنوى و ماندگار، و آن جیفه اى مادّى و فرّار).

در ادامه همان خطبه آمده: آگاه باشید! هیچ یک از شما، نباید از بستگان نیازمند خود، رویگردان شود و از آنان، چیزى را دریغ دارد; که نگه داشتنش مایه فزونى نیست و از بین رفتنش، کمبودى براى او نمى آورد. آن کس که دستِ دهنده خویش را از بستگانش بازدارد، تنها یک دست را از آنها بازداشته، و در مقابل، آنان، دست هاى بسیارى را از کمک کردن به او، باز مى دارند. و آن کس که نسبت به بستگانش، متواضع و نرمخو و پرمحبّت باشد، دوستى آنان را، براى خود، همیشگى خواهد ساخت.

نهج البلاغه،خطبه 23 ،بخش سوم و چهارم

...........................................................................................................................

منبع:سایت آیت الله مکارم شیرازی

حاشیه نشین ۰ نظر ۰ لایک:)

تونل

۱۶ اسفند ۹۴ / ۱۶:۵۷

یکی از چیزایی که تو زندگی ازش بدم میاد تونله!
تونل یه حس رعب و وحشت به آدم میده و اینکه شاید هیچ وقت نتونی به سلامت ازش عبور کنی!
چند روز پیش مجبور شدم تو مسیر برگشت به خونه از یکی از این تونل ها عبور کنم، وقتی واردش شدم یه حس خفگی و ناراحتی بهم دست داد، قلبم گرفت، یه جای تاریک سر پوشیده که تو روز روشن کلی چراغ باید زحمت روشن شدنش رو بکشن، کلی ماشین توی تونل بودن نمی دونم به چه امیدی آدم وارد یه همچین جایی میشه، داشتم فکر میکردم اگه تونل ریزش کنه یا اگه هواکش هاش از کار بیفتن یا اگه چراغاش خاموش بشن چی؟! میدونم تونل برای نزدیکتر شدن مسیره ولی شاید اگه من به جای راننده بودم حاضر میشدم راه دورتر رو برم ولی از تونل عبور نکنم!خدا خدا میکردم زودتر تموم شه،همش منتظر بودم برسم به آخرش واقعاً داشتم دعا می کردم که زودتر ازش خارج بشیم، به آخرای تونل که رسیدیم نور خورشید کم کم دیده می شد،خیلی دلم می خواست می تونستم سرعت ماشین رو به جای راننده ببرم بالا که زودتر تموم شه و زودتر به اون نور برسم، همش از این می ترسیدم که نکنه به اون نور نرسم،توی آخر مسیر وقتی نور بیشتر شد دیدم جلوتر از ما یه ماشین نزدیک تر از ما به نور داره میره که پشتش نوشته بود السلام علیک یا ابا عبدالله،
شاید اگه از اول مسیر این ماشین و دیده بودم، اضطرابم کمتر میشد و با آرامش بیشتری از تونل عبور می کردم.

...............................................................................................................................
پی نوشت1:توی زندگی ما آدما از این تونلا زیاده،چه ما راننده باشیم چه یکی دیگه گاهی راه عبور فقط همین تونله!
پی نوشت2:شما از تونلای زندگی تون و با کی و چی عبور میکنید؟؟

بی ربط نوشت:می خواستم در مورد نتایج انتخابات بنویسم ولی متاسفانه نه فرصت شد نه حوصلش بود،بنابراین مطلب از دهن افتاد، انشاءالله در یه فرصت دیگه اونچه که میخواستم و مینویسم.

حاشیه نشین ۰ نظر ۰ لایک:)

نگران نباش 2:توضیح پست قبل

۱۸ بهمن ۹۴ / ۱۹:۴۶

در پست قبل حکمت 69 نهج البلاغه با ترجمه مرحوم محمد دشتی رو گذاشتم اما مفهوم این حکمت کمی پیچیده است و نیاز به شرح و توضیح داره که در اینجا دو شرح آیت الله مکارم شیرازی و ابن ابی الحدید رو با لینک قرار دادم :

شرح آیت الله مکارم شیرازی:

إِذَا لَمْ یَکُنْ مَا تُرِیدُ فَلاَ تُبَلْ مَا کُنْتَ
هنگامی که آنچه را می خواهی انجام نمی گیرد، هرگونه باشی اعتنا نکن(ونگران نباش).
حکمت 69

شرح و تفسیر نگران مباش

امام(علیه السلام) در این گفتار حکیمانه به افرادى که در رسیدن به مقصودشان ناکام مى مانند دستورى مى دهد که مایه آرامش است، مى فرماید: «هنگامى که آنچه را مى خواهى انجام نمى گیرد، هرگونه باشى اعتنا نکن»; (إِذَا لَمْ یَکُنْ مَا تُرِیدُ فَلاَ تُبَلْ مَا کُنْتَ). براى این جمله تفسیرهاى متعددى از سوى شارحان نهج البلاغه ذکر شده است; اکثر شارحان بر این عقیده اند که این سخن حکیمانه اشاره به همان چیزى است که در قرآن مجید آمده: (لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَکُم) یعنى هنگامى که به مقصد نرسیدى غمگین مباش، چرا که اگر مقصود مادى است دنیاى مادى بقایى ندارد و اگر مقصود معنوى است خداوند براى تلاشى که کردى به تو اجر و پاداش مى دهد. بعضى دیگر مانند «محمد عبده» گفته اند که منظور این است که اگر به مقصود نرسیدى دست از تلاش و کوشش بر ندار و به سخنان این و آن اعتنا مکن. بعضى دیگر گفته اند: مقصود این است که اگر به مقصود نرسیدى به همان حال که هستى راضى باش تا از مقام و مرتبه تو نزد خداوند کاسته نشود. تفسیر چهارمى براى این سخن به نظر مى رسد که از بعضى جهات مناسب تر است و آن این که اگر به مقصود نرسیدى به هر صورت باشى تفاوتى نمى کند مثل این که کسى هدفش این بوده که در فلان شهر زندگى کند و موفقیت خود را تنها در آنجا مى بیند. اگر این مقصود براى او حاصل نشود چه تفاوتى مى کند که در هر شهر دیگرى باشد، زیرا همه شهرها نسبت به خواسته او یکسان است و نباید در این باره سخت گیرى کند. این شبیه چیزى است که مرحوم «علامه شوشترى» در شرح نهج البلاغه خود آورده که زنى تنها یک پسر داشت و از دنیا رفت. آن مادر گفت: من مى خواستم این فرزند من زنده بماند حال که از دنیا رفت هر کس دیگرى مى خواهد بعد از او زنده بماند یا نماند. بارها گفته ایم که اراده چند معناى مختلف از عبارت واحد مانعى از نظر ادبى ندارد و در نثر و نظم کلام عرب و سایر لغات، نمونه هاى فراوانى از آن هست، بنابراین ممکن است تمام معانى فوق در محتواى کلام امام(علیه السلام)جمع باشد.

http://makarem.ir/nahjolbalaghe

شرح ابن ابی الحدید:
اذا لم یکن ما ترید، فلا تبل کیف کنت.
«چون آنچه مى خواهى نباشد بدان منگر که چگونه بوده اى.»
حکمت 66

شرح این سخن بر گروهى از مردم دشوار گردیده است و گفته اند مشهور سخن حکیمان این است که چون آنچه خواهى نباشد، همان را خواه که هست- زمانه با تو نسازد تو با زمانه بساز. و معنى گفتار امیرالمومنین که فرموده است: «بدان منگر که چگونه بوده اى» روشن نیست و آنان مقصود و مراد امیرالمومنین علیه السلام را درک نکرده اند. مقصود آن حضرت این است که اگر آنچه مى خواهى نبود، اندوهگین مشو و اعتنایى مکن و از اینکه مرادت برآورده نشد و محروم گشتى، نومید مشو. این سخن نظیر گفته ى دیگر على علیه السلام است که فرموده است: «بر آنچه از نعمت دنیا که از دست مى دهى، اندوه بسیار مخور» و نظیر این گفتار خداوند متعال است که فرموده است: «براى آنچه از دست مى دهید اندوه مخورید [بخشى از آیه ى 23 سوره حدید. »، در عین حال امیرالمومنین سخن خود را موکد ساخته و فرموده است به هر حال که باشى اندوه مخور و اگر آنچه را که آرزومند بودى از دست دادى به هر حال که باشى، بر آن اندوه مخور، چه بیمار و چه زندانى و چه تنگدست و چه دوست از دست داده باشى و به هر حال بر روزگار اعتنا مکن و اگر تو را از آرزویت نومید ساخت و با خواسته ى تو بر عکس رفتار کرد، اندوه بر دل مگیر و این حال سبک و کوچک شمردن روزگار را در همه ى احوال در نظر داشته باش و این واضح است. ]

http://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/69979/1#270

حاشیه نشین ۰ نظر ۰ لایک:)

نگران نباش

۱۷ بهمن ۹۴ / ۲۳:۳۲

اگر به آنچه که می خواستی نرسیدی، از آنچه هستی نگران مباش.

نهج البلاغه،حکمت 69، حفظ روح امیدواری

ترجمه مرحوم محمد دشتی

حاشیه نشین ۳ نظر ۲ لایک:)